Göçebelerin Ateş Konseri, Kazak Geleneksel Müziğini Modern Dokunuşlarla Alevlendiriyor
ASTANA – 26 Şubat’ta Nomads’ Fire konserinde, Erkegali Rakhmadiyev adıyla anılan Devlet Akademik Filarmoni, geleneksel Kazak müziğini modern işlemeyle Astana izleyicisine sunarak onları büyüledi.
Konserin adı açıklayıcı nitelikte; şarkı, enstrümantal ve dans performansları serisi ile göçebe tutkusu, kültür ve bilgeliği bir araya getiriyor. Ulusal enstrümanları klasik enstrümanlarla birleştirmek etnik yenilikçi bir eser yapmayı mümkün kılıyor, çünkü geleneksel enstrümanların genişliğini klasik keman veya davul gibi nadir ama güçlü seslerin oluşturduğu ritmik seslerle duymak çok keyifli.
Organizatörler, konseri “geçmişle gelecek arasında bir köprü olarak, dinleyicileri yüzyıllar ve kültürler boyunca taşıyarak” tanımlıyorlar. “Görevimiz, göçebe ve Altay halklarının müzikal mirasını yeniden yaratmak ve dönüştürmek, etnik funk, etnik rock ve etnik caz rock’ın modern seslerini eklemektir,” mesajında yazıyor.
Konser, Saryarka halk müziği topluluğu, filarmoni kamar korosu ve ALEM çağdaş koreografi balesi tarafından seslendirilen bir müzik parçası ile açıldı. Kazak savaşçılarının cesaretini ve ruhunu müzik ve dans aracılığıyla yansıtıyor.
Ayrıca Togzhan Zhakhin, Karagoz Gasimova, Yedil Kusainov gibi çağdaş Kazak bestecilerinin başyapıtları da içeren konser, “Aykarakoz” (Kara gözlü güzellik), “Yekeuin-ai” (İkiniz) ve “Karay kozim” (Kara gözlüm) gibi sevilen Kazak halk şarkılarını da içeriyordu.
Kazak müziğine ışık tutan şeylerden biri de şüphesiz shankobuz enstrümanıdır. Kusainov tarafından “Bulbul Zaman”da seslendirilen parçada etno-rock unsurları bulunmaktadır. Kusainov, shankobuz ile derin bir etkileşim içinde olup, adeta Kazak bozkırlarının geniş alanlarını ve eski şaman geleneklerini yansıtan metalik tonlarla karışık boğuk sesler çıkarıyor.
Katılımcılar, şarkı ve müziği yaşlı kadınların kimeshek (evli kadınların geleneksel başlığı) giyerek anlamalarını sağlayan Kazak folklor geleneğini hatırlatan bir kadın korosuna karşı karşıya kaldılar. Saygı duyulan büyükanneler tarafından seslendirilen geleneksel şarkılar, bazen göz ardı edilen mirası yeniden onaylıyor.
Farklı geçmişlerden sanatçıların bir araya gelmesi genellikle yaratıcı bir deha ortaya çıkarır, bu da organizatörleri performansın tamamı boyunca canlı olarak bir ressamı davet etmeye sevk eder. Resimler, sahnede açılan müzikal ve koreografik yolculuğun özünü yakalayan görsel yorumlar olarak hizmet etti.
