İsrail İşgali, Filistinli Yahudi Aktiviste İslam Yolunu Açtı
İsrail’in Kfar Hahoresh kibbutzlarından biri olan Kıbrıs Chamberlain Regev, 53 yaşında. Burada doğdu ve yetişti. Ailesi, İsrail’deki çoğunluk Yahudilerin aksine Filistinlilerle dayanışma içindeydi. Ve bu telkinlerle büyüttü. Seni herkese eşit davranan, adaleti arayan, ırkçı olmayan biri olarak büyüttü. Çocukluktan beri ailemle Filistinli ailelerle dayanışma içinde olduğumuzu hatırlıyorum. Etrafımızda çok fazla Filistinli aile vardı. Bazıları ailemin yakın arkadaşlarıydı. Filistinlilerin evleri yıkıldığında gösterilere katılıyorduk birlikte. Bence bu hayata bakışımın oluşmasında, İsrail’in işgalini görmemde önemli bir noktaydı.
Regev 34 yaşına kadar işgal edilmiş Filistin toprakları dediği İsrail’de yaşadı. Ancak yıllar geçtikçe ve İsrail işgalini genişlettikçe orada yaşamak zor gelmeye başladı. Büyüdükçe daha fazla şey öğrendim ve orada daha fazla yaşamak istemedim. 2004’te İsrail’i terk ettim, dedi. Düşünün biz dört aydır her gün yüzlerce insanın, binlerce çocuğun öldürüldüğüne şahit oluyoruz. Ve normal bir hayat sürmeye çalışıyoruz. Bu normal hayatı İsrail içinde sürmek onun bir parçası olmak çok mümkün değildi benim için. Çünkü ya yüzde yüz işgale karşı aktif olacaksın ya da… Orada yaşayan bir İsrailli olarak vergi ödüyorsun, birlikte çalışıyorsun, birlikte yaşıyorsun, Filistinlilerin sahip olmadığı ayrıcalıklara sahipsin… İsrail işgaline karşı biri olarak sürekli bu zıtlıklarla yaşamak, kendi aktivistliğimden taviz vermek istemedim. Orada yaşadıkça işgali, soykırımı normalleştiriyorsunuz. Ve İspanya’ya gittim ve orada 14 yıl yaşadım.
Zohar Chamberlain Regev İspanya’ya yerleşti. Orada da Filistin’in özgürlüğü için çalışmaktan vazgeçmedi. 2008’de İsrail’in Gazze’ye olan saldırılarında yine meydanlardaydı. 2009’da dünyanın pek çok yârinden gelen aktivistlerle Kahire’de buluştu. Gaza Freedom March etkinlikleri kapsamında Gazze’ye uygulanan ablukanın kaldırılması için eylemlere katıldı. Daha sonra İspanya’daki aktivistlerle Gazze ablukasını denizden kırmak amacıyla gemi organize ekibinde yer aldı.
2009’da Kahire’den İspanya’ya döndüğümde Gazze’ye yönelik ablukayı kırmak için gemilere katılım için kampanya yapmaya başladılar. Ben de başvurdum ve kabul edildim. Sonra ablukayı kırmak için Yunanistan’dan bota bindik. Botumuz durduruldu. 2010’da Mavi Marmara filosu kalktı. Biz 14 yıl sonra hala aynı şey için çabalıyoruz, bu inanılmaz! Düşünün hemen durdurulması gereken bir ablukayı 12 yıldan fazla süredir yaşıyoruz.
Zohar Chamberlain Regev İspanya’dan sonra Filistin’de Beytüllahim’e yerleşti. Burada 2.5 yıl gönüllü çalışmalar yaptı. Mülteci kamplarında ailelerle yaşadı. Bu süreçte Müslüman olmaya karar verdi
Sonra orada karar verdim ki benim İslam aslında ruhsal yolculuğum olmalı. Hiçbir zaman Yahudiliğe inanmadım. Yaşam ve dini pratiklerini yapmadım. Ama Yahudi olarak büyüdüm Yahudilik benim kültürümdü. Ama daha sonra inanç yolculuğumda başka bir yola girmek istedim. İslam benim yeni yolum oldu. Yani bu kişisel bir tercih oldu.
Zohar Chamberlain Regev İspany’dığın özgürlüğü için çalışmaktan vazgeçmedi. 2008’de İsrail’in Gazze’ye olan saldırılarında yine meydanlardaydı. 2009’da dünyanın pek çok yârinden gelen aktivistlerle Kahire’de buluştu. Gaza Freedom March etkinlikleri kapsamında Gazze’ye uygulanan ablukanın kaldırılması için eylemlere katıldı. Daha sonra İspanya’daki aktivistlerle Gazze ablukasını denizden kırmak amacıyla gemi organize ekibinde yer aldı.
Regev 7 Ekim’de Filistinli örgütlerin saldırısını 75 yıldan fazla süren İsrail zulmüne karşı bir isyanı olarak değerlendirdi. Benim ailem bile 7 Ekim saldırıları ile şok yaşadılar. Ben dedim ki ‘şok mu oldunuz, nasıl şok oldunuz? Her şey yıllardır gözünüzün önünde oldu.’ Sadece Gazze ablukasından bahsetmiyorum. 75 Yıl süren işgalden devam eden Nekbe’den bahsediyorum. Böyle bir isyanı beklemeliydiniz.
Regev 2000 yılında Gazze’yi ziyaret etti. Regev Gazze Şeridi’nde, ablukadan önceki hayatın bile zor olduğunu söylüyor:
O zaman hala Yahudi yerleşimciler vardı orada. Bizi yüksek bir binaya götürdüler. Yahudi yerleşimcilerin yaşadığı yerleri gösterdiler. Bütün yeşil alanları tarım arazilerini güzel sahil yerlerini yerleşimciler işgal etmişlerdi. Ve oraya giden yollarda kontrol noktaları vardı. O zaman hala umudumuz olduğu zamanlardı. Bize havaalanını gösterdiler. Şimdi havalananını da havaya uçurdular muhtemelen.
