Kazak Düğünleri ve Zenginlik Yanılsaması: Kutluyor muyuz, Yoksa Yarışıyor muyuz?
Editör notu: Astana Times, okuyucularımızın yazılarını içeren bir bölümü sürdürmeye devam ediyor. Çeşitli bakış açılarını ve anlamlı konuşmaları değer veren bir platform olarak, bu yeni bölümün, okuyucuların kendi düşüncelerini ve görüşlerini paylaşmaları için alan sağlayacağını düşünüyoruz, ki bu da AT izleyicileri için önemli konuları tartışmalarına izin verecektir.
Hintli iş insanı Mukesh, bir düğüne 100 milyon dolar harcarken, Kazak iş insanı Mukash ise 10 milyon tenge harcıyor. Her ikisi de memnun hissediyor. Ancak, bu harcamaların sonuçları, kültürel normlara, ekonomik bağlama ve toplumsal beklentilere bağlı olarak önemli ölçüde farklılık gösteriyor. Düğünler, aşk ve birliğin evrensel bir simgesi olmasına rağmen, genellikle servet ve statü göstergesi haline gelir. Bu durum, kutlama ile aşırılık arasındaki çizgi nerede çizilmelidir sorusunu gündeme getiriyor.
Kazakistan’da bir düğün, genellikle ve bazen ortalama bir Amerikan düğününün maliyetini aşabilir, büyüklüğü öncelikli olan derin köklü kültürel değerleri yansıtarak. Bu tür kutlamalar sevinç ve topluluk getirirken, aynı zamanda toplumsal beklentileri karşılamaya çalışan ailelere önemli finansal yükler de getirir. Benim görüşüme göre, Kazak düğün adetlerini küresel trendlerle, özellikle de Amerika Birleşik Devletleri’nde karşılaştırmak, düğünler etrafındaki kültürel baskıların finansal öncelikler üzerinde ne kadar derin bir etkiye sahip olduğunu gösterir. Daha sürdürülebilir ve anlamlı kutlamaları önceliklendiren, geçici ihtişamın gösterileri yerine uzun vadeli refahı önceliklendiren bir geçişe ihtiyaç vardır.
New York’ta, ortalama bir düğün 63.000 dolar maliyetlidir, bu rakam bir Kazak düğünü ile karşılaştırıldığında yüksek görünebilir, çünkü 63.000 dolar sadece pasta için yeterli olabilir. Ancak gerçek sorun pasta hakkında değil; asıl sorun, gösterişli kutlamalara olan daha derin kültürel saplantı ve genellikle peşinden gelen finansal zorluktur.
Gayrimenkul firması Zoocasa’nın bir raporu, 47 ABD şehrinde ortalama bir düğün maliyetinin ev için %8’in üzerinde bir peşinatı karşıladığını buldu. New York’ta ortalama bir düğün 63.000 dolar maliyetli, ev için gereken 55.904 dolarla neredeyse aynı seviyede. Bu eğilim diğer büyük şehirlerde de devam ederken, genç çiftlerin birçok evlenmeyi pas geçerek ev sahipliğinde bulunmayı tercih ettiği görülmektedir – bu eğilim henüz Kazakistan’a ulaşmış değil, burada gösterişli düğünler toplumsal statünün ve başarının bir işareti olarak kalmaktadır.
Amerikan düğünlerinin giderek artan maliyeti, gençleri önceliklerini yeniden düşünmeye itmiştir, ancak Kazakistan’da gösterişli düğünler toplumsal beklentileri belirlemeye devam etmekte ve genellikle büyük bir maliyetle sonuçlanmaktadır. Ekonomik gerçekler nadiren gösterişli etkinlikler düzenleme baskısı ile örtüşür, birçok Kazak için bu, krediler çekmeyi veya aile birikimlerini tüketmeyi gerektirebilir.
Son veriler, Amerikalıların %16’sının bir düğün için borca girme konusunda istekli olduğunu göstermektedir. Bu rakam Kazakistan’da daha yüksek olabilir, zira düğünler hem ev sahipleri hem de konuklar için büyük finansal yükler haline gelebilir. Empower’ın araştırması, Amerikalıların neredeyse yarısının önümüzdeki yılı gelin ya da damat olarak geçirmeyi umduğunu ortaya koymuştur – bu duygu, düğün yükü altında sıkışmış birçok Kazak tarafından muhtemelen paylaşılmaktadır.
Pandemi, 2020-2021’de düğün kültüründe geçici bir mola getirdi ve bazı ailelerin finansal zorluklarını hafifletti. Ancak hayat normale döndükçe, büyük toplantılar düzenleme baskısı da geri dönüyor. Gösterişli harcamalar kültürünü yeniden düşünme zamanı gelmiş olabilir. Sıradan aileler, yıllarca birikimlerini bir etkinlikte harcamak için ultra-zenginlerle rekabet etmeli midir?
Örneğin, Asya’nın en zengin adamı Mukesh Ambani’yi düşünelim. Oğlu evlendiğinde Ambani, düğüne 115 milyon dolar harcadı, 1.200 davetliyi ağırladı ve 51.000 sıradan Hintli’ye yemek sundu. Ancak Ambani’nin serveti yasal olarak belgelenmiştir, iş imparatorluğu tamamen Hindistan’dadır ve yatırımları nihayetinde ülkenin ekonomisine geri döner. Onun gösterişli harcaması bir açıklama olabilir, ancak aynı zamanda Hindistan ekonomisine katkıda bulunan ilişkilere yapılan bir yatırımdır.
Durum, mütevazı gelirlerle ailelerin benzer şekilde gösterişli kutlamalar yapmaları beklenirken farklıdır. Aylık kazançları 10-20 milyon tenge olan bir iş insanı için, 100 milyon tenge harcamak makul bir masraf olabilir. Ancak sıradan bir aile için bu ölçekteki kutlamaya ayak uydurmanın finansal yükü büyük olabilir. Ve yine de, birçok Kazak, sosyal yargıdan kaçınmak için finansmanlarını aşmaya zorlanıyor gibi hissediyor.
Gerçekte, servet ve görünürlüğü farklı kültürlerde farklı roller oynar. Hindistan’daki bir milyarder harcamaları daha geniş bir amaca hizmet ederken, ortalama bir Kazak ailesi bakış açısında değişime ihtiyaç duyabilir. Neden ultra-lüks bir düğün yerine eğitim, mülkiyet veya aile ihtiyaçları gibi uzun vadeli hedeflere odaklanmıyoruz? Kazak düğün endüstrisi, birçok diğer endüstri gibi, bu kültürel baskıdan kar elde eder. Yüksek talep ve sınırlı mekanlar nedeniyle fiyatlar yükselir. Düğünler gerçekten harika kutlamalardır, ancak ileriye doğru ilerlerken, Kazak toplumu aşırı finansal yük olmadan kutlamayı temel alan daha dengeli bir yaklaşım benimseyebilir.
Çoğu sıradan aile için lüks standartları sürdürmek sürdürülemez olabilir. Kazakistan’ın ekonomisi evrilirken, kutlamalar etrafındaki kültürel beklentiler de evrilmelidir. Değerlerimizi yeniden dengeleyerek, Kazak düğünlerinin neşeli, anlamlı ve ekonomik olarak mantıklı kalmasını sağlayabiliriz.
Yazar, Nazarbayev Üniversitesi Kamu Politikası Yüksek Okulu’nda doktora öğrencisi Begim Kutym’dir.
Not: Bu makalede ifade edilen görüşler yazarın görüşleridir ve Astana Times’ın pozisyonunu yansıtmayabilir.
